De stikstofplannen van het kabinet komen hard binnen. Nederland is in transitie. Sterker dan ooit werd in 2021 de boodschap duidelijk dat het anders, duurzamer moet. Ook het Coalitieakkoord dat half december werd gesloten, staat bol van de duurzaamheidsambities.
Voor de agrarische sector in het bijzonder. Die heeft er om die reden zelfs een minister bij. Die moet zorgen voor versnelling op het dossier ‘stikstof en natuur’ en kreeg daarvoor 25 miljard euro werkkapitaal mee.
Wie terugkijkt in de geschiedenis weet dat het in het verleden niet anders was. Door de eeuwen heen hebben boeren niet anders gedaan dan met het tij meebewegen. Wat dat betreft is er niets nieuws onder de zon. Het feit dat de sector zo onder een vergrootglas ligt, komt ook niet primair door de agrarische sector zelf. Nee, dat komt vooral omdat Nederland uit zijn voegen barst. Ons land is te klein voor het aantal mensen dat het herbergt en de behoeften van al die mensen.
De meeste ontwikkelruimte in de vorm van grond is in handen van boeren. Ook dat is niets nieuws. Door de tijden heen, maakten boeren plaats voor bijvoorbeeld nieuwe infrastructuur of stadsuitbreiding. Degenen die boer wilden blijven emigreerden of zochten een nieuw onderkomen elders in Nederland. Bijvoorbeeld in de polders (de jongste polder is Zuidelijk Flevoland en werd tussen 1959 en 1968 in gebruik genomen). Wat steekt is dat de roep om ruimte, wordt verpakt in kritiek op de agrarische sector.
De sector ligt onder een vergrootglas. In een niet aflatende stroom statements en oneliners wordt de agrarische sector neergezet als intensief, grootschalig, vervuilend en belastend voor dieren. Door al die negativiteit zou je als boer bijna gaan twijfelen aan je eigen integriteit. En een programma als ‘Onze boerderij’, waarin presentator Yvon Jaspers op bezoek gaat bij oud deelnemers aan ‘Boer zoekt vrouw’ helpt ook niet om een reëel beeld neer te zetten van de agrarische sector. Veel kommer en kwel. Waarbij soms ook nog eens het beeld wordt opgeroepen als zou terug naar de tijd van Ot en Sien de oplossing zijn. Geen weldenkend mens die dat wil.
Agri Marketing; een nieuw begrip voor een veranderende wereld
Het klopt dat een boer veel voor z’n kiezen krijgt. Maar dat is part of the job. Dat geldt namelijk voor iedereen die ondernemer is in Nederland. Met dit verschil dat voor het werk van andere ondernemers meer waardering is dan voor dat van de boer. Boeren zijn vakmensen. Zij kennen hun dieren en hun land en zij weten hoe ze daarmee om moeten gaan. Wie daaraan twijfelt of daarop kritiek heeft, doet boeren te kort. En miskent hun aanpassingsvermogen: wanneer de BV Nederland van richting verandert, veranderen boeren mee. Dat hebben ze door de eeuwen heen altijd gedaan.
Dus boeren van Nederland: wees trots op uzelf en op uw bedrijf en draag dat uit. In mijn vaktaal spreken we vaak over unique selling points. Zaken die u en uw sector uniek maken: u bent producent van zeer hoogwaardig voedsel, u barst van het vakmanschap, hebt hart voor land en dieren, zorgt voor de stoffering van het landschap enzovoort. Het besef hoe unique dat is, is ondergesneeuwd door de vanzelfsprekendheid ervan voor uzelf en onze maatschappij. En u bent zelf het instrument om daarin verandering te brengen.
Wat de BV Nederland ook zegt, u en uw bedrijf mogen er zijn.
Be proud to be a farmer.
